obrywać się

obrywać się I – oberwać się {{/stl_13}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'ulegać oberwaniu; urywać się': {{/stl_7}}{{stl_10}}Oberwała się kieszonka przy koszuli. Przy pakowaniu obrywały się metki przy kurtkach. {{/stl_10}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_7}}'nagle odłączać, odrywać się od czegoś; spadać, odpadać, osuwać się': {{/stl_7}}{{stl_10}}Obrywały się wiszące na rynnie sople. {{/stl_10}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}\ {{stl_20}}

{{/stl_20}}obrywać się II {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. nos ndk VIIIa, obrywać sięa się {{/stl_8}}– oberwać się {{/stl_13}}{{stl_8}}dk IIb, obrywać sięrwie się {{/stl_8}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_8}}pot. {{/stl_8}}{{stl_7}}'ktoś odczuwa jakąś przykrość, dostaje nauczkę, reprymendę': {{/stl_7}}{{stl_10}}Obrywało im się od kaprala za powolność. Oberwało jej się od ojca za spóźnienie. {{/stl_10}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_8}}pot., zwykle dk {{/stl_8}}{{stl_7}}'ktoś zostaje czymś uderzony, trafiony': {{/stl_7}}{{stl_10}}Oberwało się komuś piłką. {{/stl_10}}